Wydarzenia

21 marca 2023 roku w Starostwie Powiatowym w Żarach odbyło się posiedzenie Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, na którym zostały omówione zagadnienia związane ze zwalczaniem wścieklizny u zwierząt oraz postępowaniem w przypadku zakażenia ludzi wirusem wścieklizny.

 

W spotkaniu pod przewodnictwem Starosty Żarskiego Józefa Radziona uczestniczyli: Powiatowy Lekarz Weterynarii Anna Bożek, Kierownik Oddziału Epidemiologii w Państwowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej Wiesława Kochut, p.o. Komendanta Placówki Straży Granicznej w Tuplicach kpt. SG Monika Karandys – Kozalska, Komendant Powiatowy PSP mł. bryg. Mariusz Morawski, Zastępca Komendanta Powiatowego Policji mł. insp. Tomasz Białek, przedstawiciel Nadleśnictwa Lipinki Damian Sandak. Z uwagi na temat omawiany na spotkaniu do udziału w posiedzeniu Zespołu zostali zaproszeni pracownicy odpowiedzialni za ochronę zwierząt w Gminach z terenu Powiatu Żarskiego.

 

Wścieklizna to wirusowa, odzwierzęca i śmiertelna choroba, na którą chorują przede wszystkim ssaki mięsożerne (psy, koty, lisy), ale i inne zwierzęta stałocieplne (np. sarna, dzik, żbik, nietoperz), oraz człowiek. Wścieklizna powoduje postępujące oraz śmiertelne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego.

 

Wścieklizna jest chorobą występującą na całym świecie. Według WHO szacuje się, że wścieklizna jest przyczyną 59 000 zgonów rocznie w ponad 150 krajach, przy czym 95% przypadków ma miejsce w Afryce i Azji. Ze względu na zaniżone dane i niepewne szacunki liczba ta jest prawdopodobnie niedoszacowana. Ciężar chorób jest nieproporcjonalnie ponoszony przez biedne populacje wiejskie, przy czym około połowa przypadków przypada na dzieci poniżej 15 roku życia. Głównym źródłem zakażenia (ok. 99% przypadków u ludzi) są psy; rzadziej koty, nietoperze, dzikie drapieżniki. Najwięcej przypadków wścieklizny odnotowuje się w Indiach (ok. 20 tysięcy rocznie).

 

 

Jak można zarazić się wścieklizną? - Źródłem zakażenia wścieklizną dla człowieka są zwierzęta będące w okresie rozwoju choroby oraz chore, wydalające wirus ze śliną. Źródłem zakażenia są dzikie zwierzęta (nietoperze, kuny, borsuki, lisy), zwierzęta domowe (psy, koty), rzadziej sarny, bydło, wiewiórki oraz gryzonie.  Wirus wścieklizny przenoszony jest ze śliną chorego zwierzęcia poprzez ugryzienie albo oślinienie uszkodzonej skóry lub błon śluzowych człowieka. W czasie wylęgania wirus przebywa w miejscu ukąszenia, następnie przemieszcza się w kierunku rdzenia kręgowego i mózgu. Z ośrodkowego układu nerwowego przemieszcza się poprzez nerwy do gruczołów ślinowych i jest wydalany w ślinie chorych zwierząt.

 

Objawy wścieklizny u zwierząt - U zwierząt wścieklizna może przebiegać pod postacią porażenną (tzw. cichą) lub szałową(agresja i pobudzenie psychoruchowe). Zwierzęta dotychczas spokojne i płochliwe podchodzą do ludzi (np. zające), chwytają pokarm z ręki, natomiast osobniki dotychczas ufne lub agresywne stają się ciche, lękliwe i nieporadne, chowają się w ciemne miejsca. Chore zwierzęta mogą chwytać i połykać niejadalne przedmioty (np. kamienie). Szczekają lub miauczą bez przyczyny, stają się agresywne w stosunku do innych zwierząt i ludzi (także właścicieli), mogą atakować nieożywione obiekty. Z powodu halucynacji wzrokowych i słuchowych zachowują się tak, jakby chwytały muchy. U kotów w przeciwieństwie do psów dużo częściej rozwija się agresywna postać wścieklizny. W stadium pobudzenia koty atakują z ogromną szybkością i dzikością, co stanowi ogromne zagrożenie dla ludzi. Obecny jest znaczny ślinotok oraz dochodzi do napadów szału podczas jedzenia i picia. Mogą wystąpić utrudnione połykanie, bieganie bez celu, wypadnięcie języka, nierówność źrenic. Z czasem pojawiają się niedowłady i porażenia kończyn. Zwierzę umiera w ciągu 7 dni ( czasem 10-12).

 

Pamiętaj!!! Zaszczepienie swojego pupila to nie tylko wyraz troski o jego zdrowie i bezpieczeństwo, ale także nasze życie oraz życie innych ludzi i zwierzą.